Rozpoczyna się najważniejsza faza akcji ratunkowej, której kulminacją jest zawsze dotarcie do poszkodowanego czy uwięzionego w górach. Ratownicy idą więc teraz śladami grotołaza: Świstówka, a wnet i Szary Żleb - a w nim co jakiś czas odnajdywane części sprzętu i ekwipunku pogubione przez tego, który spadał tędy przed paroma godzinami. Wszyscy biorący udział w akcji poddają się nastrojowi chwili. Gdzieś tu, w pobliżu, powinien być poszukiwany. Tak bardzo chce się wtedy, aby rzeczywiście był. Jest to chwila, w której ten nieznany człowiek staje się kimś bliskim dla ludzi uczestniczących w wyprawie. Ten nieznany człowiek jest podtrzymywany przez wszechobejmujące ratowników pragnienie-żądanie: Wytrzymaj! Żyj