a ja siedziałem obok niego, lecz jakoś nie mogłem się zdobyć, aby go o cokolwiek zapytać, mimo że wiedziałem, jak dobrze się zna na różnych szczegółach cyrkowego rzemiosła.<br>Orkiestra jak natchniona grała przez cały czas marsze i walczyki, ludzie przechodzili pomiędzy ławkami, wymieniając ukłony albo kurtuazyjne "przepraszam", a na arenie błaznowały dwa klowny, kopiąc się w siedzenia, bijąc po twarzy i oblewając kubłami wody.<br>Pomyślałem wówczas, że Weiser wolałby pewnie być tam, na arenie, występować w jakimś wspaniałym stroju, kłaniać się publiczności i zbierać, tak jak tamci, oklaski za dobrze wykonany numer. Tak pomyślałem widząc jego skupioną twarz i dystans, celebrowany