warunki, lub po prostu przenosili się z Krakowa do innych miast. Wspomniałem tylko o tych, którzy wraz ze mną przebywali tam do roku 1957, kiedy opuściłem Krupniczą i zająłem mieszkanie po Karolu Szpalskim przy ulicy Batorego. Od tego czasu pojawiło się tam sporo nowych lokatorów, gdyż było to miejsce położone blisko śródmieścia, stosunkowo wygodne i mające już swoją sławę w całej Polsce. Kamienica wrosła w tradycję miasta i jakby nobilitowała pisarzy, szczególnie młodych. Oświadczenie "mieszkam przy Krupniczej 22" - przydawało renomy i nadawało wyższą rangę społeczną i kulturalną.<br>Krakowski Oddział Związku Literatów Polskich skupiał pisarzy nie tylko związanych z Krupniczą, lecz również