a potem starano się odczytać ich <br>znaczenie, podstawiając znaki. Często prowadziło to do nieporozumień. Na <br>przykład jeden z japońskich uczniów zapisał wypowiedź mistrza Wuxue <br>Zuyuana (jap. Mugaku Sogen, 1226-1286), którą traktował jako koan, ale nie <br>rozumiał jej. Dopiero po wielu latach okazało się, iż mistrz powiedział po <br>prostu: "Podejdę bliżej. Mam ci coś do powiedzenia". Aby uniknąć tego <br>typu nieporozumień, rozmowy z chińskimi mistrzami zen były od razu <br>prowadzone jako wymiana pisemnych pytań i odpowiedzi, dzięki czemu <br>można było uniknąć ewentualnej pomyłki przy podstawianiu znaków pod <br>zapis fonetyczny. <br>&lt;page nr=201&gt;<br>W prowincjonalnych klasztorach, niezwiązanych z systemem 'pięciu gór', <br>od początku nie wymagano