dziwnie ciężka deformacja jednostkowego mitu? Jak wtedy jawi się tamta dziecięca fantasmagoria, dziecięca próbna odyseja poronionego Odyseusza? Jak jawią się tamte zdarzenia? Czy pamięć przywołuje je chętnie, czy też z tą niechętną, ironiczną, chorą wyższością człowieka odtrąconego? Na pewno inaczej żyły w nim wspomnienia z dzieciństwa niż te u mnie - bliźniaczo lustrzane. I kogo widział w tych wspomnieniach, co zrobił sobie ze mną - dzieckiem - dla swojej wygody? Coś musiałem jednak znaczyć dla niego, skoro z takim niepokojem pytał Krysi Mury, czy ja wiem o tym jego piciu... Nie wiem nawet, jak wyglądał u końca swojego krótkiego życia. Jakiej się twarzy dorobił