gdzie od 1990 r. niepodzielnie rządzą chadecy, prowadząc wzorową - choć oczywiście subwencjonowaną - politykę gospodarczą, są reakcją na gospodarczo nieudane zjednoczenie Niemiec i na ostatnie reformy socjalne liberalizujące rynek pracy i ograniczające świadczenia. Podobnie jest w Brandenburgii, gdzie sukces odniosła zarówno PDS jak i skrajnie prawicowa DVU (Niemiecka Unia Ludowa), syjamski bliźniak NPD, choć skłócony z nią. Jedna trzecia wyborców oddała głos na partie skrajne, drastycznie osłabiając centrum. Mamy zatem kolejny dowód braku demokratycznej kultury?<br><br>Niezupełnie. Mimo wszystko nie należy wrzucać do jednego worka NPD i PDS, choć porównania brunatnego i czerwonego zagrożenia dla niemieckiej demokracji są chwytem łatwo się narzucającym. PDS