jak i on ze Lwowa i była lekarzem pediatrą. Po 1939 jako pracownica sowieckiej służby zdrowia dużo podróżowała po Związku. Po wejściu Niemców do Lwowa przeniosła się do Warszawy i, jako że należała do kół artystycznych i arystokratycznych przed wojną, przetrwała, dostatecznie chroniona. Zresztą miała tak zwany dobry wygląd: duża blondynka, niebieskie oczy. Zaraz po wojnie weszła w skład Ministerstwa Zdrowia. Jeździła za granicę, również do brata w Nowym Jorku, u którego ją poznałem. Następnie zamieszkała w Genewie jako urzędniczka Organizacji Zdrowia Narodów Zjednoczonych. <br> Ciągłe moje z nią rozmowy - w Nowym Jorku, Warszawie i w Berkeley, gdzie przyjeżdżała prawie co roku