W 1945 r., w ostatnich miesiącach wojny, został powołany do Wehrmachtu. Wojnę zakończył w obozach jenieckich, najpierw amerykańskim, potem brytyjskim. Wrócił do Halle, zdał maturę, wstąpił do partii Liberalno-Demokratycznej, studiował prawo, pracował jako urzędnik, obserwował powstawanie NRD. Nie czekał na efekty i w1952 r. wyjechał do Bremy, gdzie rozpoczął błyskotliwą karierę polityczną w Partii Wolnych Demokratów (FDP). W latach 1965-98 był deputowanym do Bundestagu, w latach 1969-74 - federalnym ministrem spraw wewnętrznych w koalicyjnym rządzie SPD-FPD kanclerza Brandta. Był federalnym szefem FDP (1974-85), w latach 1974-82 ministrem spraw zagranicznych i wicekanclerzem w koalicyjnym rządzie socjaldemokraty kanclerza