Żewłakow.<br>Jeszcze półtora roku temu rodzinną atmosferę odczuwał też w klubie, kiedy był zawodnikiem Mouscron.<br>&lt;q&gt;- W Anderlechcie jest jak w biurze. Dzień dobry, kawa, praca, do widzenia. Tutaj nie mam ani wrogów, ani też wielkich przyjaciół. Prawdziwi zostali w Mouscron, z wieloma z nich niemal codziennie jestem w kontakcie.&lt;/&gt;<br>&lt;tit1&gt;Sentymentalny bogacz&lt;/&gt;<br>W Brukseli gra się tylko dla pieniędzy. Ja nie jestem żadnym wirtuozem, nie zachwycam, wykonuję po prostu swoją pracę. W Anderlechcie nie czuję się dobrze. Dzięki grze tutaj stałem się jednak człowiekiem zamożnym. Ale jestem tym samym Michałem, który kopał piłkę w Polonii Warszawa. Dlatego boli mnie serce, że ten