9 zeszycie „Pamiętnika Warszawskiego" (1809), a w grudniu przedrukowane przez „Gazetę Warszawską". Poemat wyszedł w całości dopiero w roku 1820, ale już w znanych wcześniej fragmentach doszło do głosu Wężykowe umiłowanie historii. Sławiący piękno polskiego pejzażu patriotyczno-historyczny opis był jego pasją i pozwalał na ukazanie specyficznego uroku bogatych w narodowe pamiątki okolic Krakowa – Pieskowej Skały, Ojcowa, Mogiły, Zwierzyńca, Bielan, Krzeszowic, Łobzowa, Tyńca etc. W odpowiednich momentach pojawiają się dwie dumy: O Żegocie Szafrańcu i O Wandzie, wybranych bohaterach tej szczeropolskiej przestrzeni. Natura i historia – ręka w rękę – tworzą tu bowiem niezwykły, niepowtarzalny ogród dziejów. O