Wschodnim. Cześć.<br>Pocałowała mnie w czoło i wyszła, zanim zdążyłem coś powiedzieć. Zaraz wszedł podniecony Zdzisio.<br>- Aleś ty cwaniak! - zawołał. - Już się o ciebie nie martwię. I mnie mógłbyś pomóc w tarapatach.<br>- Wcale nie wiadomo, czy ojciec Renaty utrzyma się na swoim stanowisku - westchnąłem.<br>- Już ty się o niego nie bój! - parsknął Zdzisio. - Jeżeli nawet się nie utrzyma, może urządzić dziesięciu takich jak ty i ja. Mógłbyś, stary, przyspieszyć moją sprawę. Nie lubię wisieć odwieszony, przebierać nóżkami i przychodzić tylko po pobory.<br>Od tej chwili aż do mego wyjazdu Zdzisio nie odstępował mnie ani na chwilę. Nagle blond Anita przestała dla