bliskość rozstrzygnęła: Urbanowicz rzucił się za nimi w pogoń. Lecz już w kilkanaście sekund później przekonał się, że to próżny trud. Jego eskadra, zmuszona wzbijać się w górę, pomimo pełnego gazu pozostawała w tyle za Messerschmittami. Jak błyskawicznie Urbanowicz decyzję powziął, tak też ją porzucił. Miał już inny cel: same bombowce.<br><br> Pościg za Messerschmittami zaprowadził eskadrę w pobliżu zgrupowania bombowców. Polacy mieli je tuż przed sobą z lewej strony, kilkaset metrów niżej. Przy tym myśliwcy byli prawie bezpośrednio pod rojowiskiem Messerschmittów i Urbanowicza, zerkającego w górę, aż zatykało z napięcia: nikt ich jeszcze nie atakował. Jakaś niebywała szansa! Messerschmitty albo ignorowały