na tyle późno, że nie dał niestety już żadnych szans myśliwcom. Artylerzyści także nie zdziałali wiele, choć w końcu otworzyli spóźniony, bezładny ogień. Tym razem zdjęcia okazały się dobre, wyraźne, takie jak należy.<br>Ten niewątpliwy sukces nie był niestety końcem realizacji postawionego wcześniej zadania. Uczestnicząc wraz z grupą samolotów myśliwsko-bombowych nalocie trzeba było jeszcze wykonać konieczne w wypadku grupowego uderzenia rozpoznanie bezpośrednie. Kiedy tylko za ogonami samolotów pozostała rubież startu na przechwycenie myśliwców przeciwnika, powietrzny zwiadowca natychmiast porzucił grupę uderzeniową, zwiększył dotychczas utrzymywaną prędkość lotu i tracąc powoli wysokość starał się dużo wcześniej wyjść w rejon przeznaczonego do zniszczenia obiektu