chłopskiej, krzywdzie gromadzkiej?... Cóż mogło stać się złośliwszego, cóż więcej stać się mogło ku upokorzeniu pospolitego narodu?... Mógłże być większy triumf pychy pańskiej nad ten, co teraz pewnie pierś Czartkowskiego przepełnia?...<br>Pan Wencel jednak radził nie upadać na duchu; przedstawiał różne racje, dla których należało zachować umysł w odporności i bronić się próżnej, bezpłodnej rozpacz. Nade wszystko zaś trzeba poczynić właściwe kroki w komisji oświecenia... Te biorę ja na siebie!... Tudzież starać się u władzy najwyższej o uwolnienie od wojska, do czego w miarę moich znajomości i stosunków dopomogę... Byłoby dogodniej, gdybyś mógł wyjednać na razie tyle, aby cię w garnizonie Warszawskim