po samej krawędzi.<br><br>Wtem pewna i niewzruszona skała drgnęła pod ciężarem <br>stóp i obsunęła się nieco. Znieruchomiała, jakby <br>zawahawszy się, i ze złowieszczym szurgotem poczęła <br>pochylać się niezmiernie powolnym, ale stałym już <br>i nieubłaganym ruchem.<br><br>"Koniec!" - zrozumiał Awaru. Padł na kolana, <br>aby uczepić się za wszelką cenę najdrobniejszej choćby <br>nierówności, bronić się do ostatka przed strąceniem. <br>Ale na chylącym się głazie zagięte kurczowo palce <br>wytrwały zaledwie przez chwilę, a potem zaczęły <br>się obsuwać, aż zbielałe z wysiłku zeskoczyły <br>z krawędzi i Awaru runął w dół.<br><br> Przemknął wśród mgły rozmazanej <br>w brudne pasma i zanim rosnący pęd zdołał zaświstać <br>mu koło uszu