kulę Staszkowi. Ten obejrzał: - Ścierwo, byłoby zabiło! podał Władkowi, od niego wziął kulę Szczęsny.<br>Chrobotek w tym czasie robił opatrunek i zastrzyk "na wszelki wypadek, żeby nie było tężca".<br>- Jak się pan czuje?<br>- Dobrze. Ja bym nawet poszedł, tylko piekielnie boli. - Nie, chodzić nie radzę. Spokój potrzebny, nie jątrzyć, nie brudzić. Po dziesięciu dniach zmienić opatrunek.<br>Zamknął torbę, wziął kulkę z rąk Szczęsnego, podniósł na wysokość zaczerwienionych, starczych powiek.<br>- No tak, ten sam kaliber i wypadek identyczny - mówił patrząc na pocisk przymrużonym okiem jak przez pryzmat. Dwadzieścia pięć lat, może więcej, ale pamiętam. Zamach był na pocztę pod Fabiankami, sprawa potem