Typ tekstu: Książka
Autor: Brzechwa Jan
Tytuł: Liryka mojego życia
Lata powstania: 1921-1969
Autor: Brzechwa Jan
Tytuł: Liryka mojego życia
Lata powstania: 1921-1969
na desce cała w błękitach,
Do mojej ręki gwoździem przybita.
BANITA
Banita twego serca i ciała, i życia,
Trędowaty, przed którym zamyka się drzwi,
Szukam w zamglonym lustrze własnego odbicia,
Rysów twarzy, rumieńców, uśmiechów i krwi.
Co za bladość! Ach, nie patrz! Wszystko się zapadło,
Zostało kilka wąskich i bolesnych bruzd,
Przebóg! Zlituj się! Zabierz straszne to zwierciadło,
Szaleństwo patrzy z oczu i z grymasu ust.
Przypominam: umarłem. To było niedawno.
Kochanymi rękami kopałaś mi grób;
I miałem śmierć jak nędznik, smutną i niesławną,
Jestem cieniem. I leżę jak cień u twych stóp.
Nikomu niepotrzebny w popiołach zagrzebię
Moje wiersze. I
Do mojej ręki gwoździem przybita.
BANITA
Banita twego serca i ciała, i życia,
Trędowaty, przed którym zamyka się drzwi,
Szukam w zamglonym lustrze własnego odbicia,
Rysów twarzy, rumieńców, uśmiechów i krwi.
Co za bladość! Ach, nie patrz! Wszystko się zapadło,
Zostało kilka wąskich i bolesnych bruzd,
Przebóg! Zlituj się! Zabierz straszne to zwierciadło,
Szaleństwo patrzy z oczu i z grymasu ust.
Przypominam: umarłem. To było niedawno.
Kochanymi rękami kopałaś mi grób;
I miałem śmierć jak nędznik, smutną i niesławną,
Jestem cieniem. I leżę jak cień u twych stóp.
Nikomu niepotrzebny w popiołach zagrzebię
Moje wiersze. I
na desce cała w błękitach,<br>Do mojej ręki gwoździem przybita.</><br><br><br><div sex="m"><tit>BANITA</><br>Banita twego serca i ciała, i życia,<br>Trędowaty, przed którym zamyka się drzwi,<br>Szukam w zamglonym lustrze własnego odbicia,<br>Rysów twarzy, rumieńców, uśmiechów i krwi.<br><br>Co za bladość! Ach, nie patrz! Wszystko się zapadło,<br>Zostało kilka wąskich i bolesnych bruzd,<br>Przebóg! Zlituj się! Zabierz straszne to zwierciadło,<br>Szaleństwo patrzy z oczu i z grymasu ust.<br><br>Przypominam: umarłem. To było niedawno.<br>Kochanymi rękami kopałaś mi grób;<br>I miałem śmierć jak nędznik, smutną i niesławną,<br>Jestem cieniem. I leżę jak cień u twych stóp.<br><br>Nikomu niepotrzebny w popiołach zagrzebię<br>Moje wiersze. I
