w stolicy Tatr aż do swej śmierci w 1946 r. Stał się nieodłączną cząstką Zakopanego w tym okresie, dyżurował w Pogotowiu, po południu zachodził na obiad do Dworca Tatrzańskiego, do Kapuchy, jak mówiono o właścicielce restauracji, Zofii Krzeptowskiej, często na małą wódeczkę i pieczarki w śmietanie. Grywał tu chętnie w brydża z Kornelem Makuszyńskim, należał także do klubu brydżowego w Zakopanem. W sierpniu 1912 r. został ratownikiem TOPR. W 1914 r. Mariusz Zaruski, wyruszający na wojnę, wybrał go na swego zastępcę w Pogotowiu. I Oppenheim był kierownikiem TOPR do 1939 r., czyli przez pełne 25 lat! Wybór Zaruskiego okazał się słusznym