na przykład kometa Halleya), których orbity nie odchylają się zbytnio od płaszczyzny wspólnej orbitom wszystkich planet, niezbędne okazało się istnienie tuż za orbitą Neptuna specjalnego kometarnego rezerwuaru. Powinien on mieć kształt płaskiego dysku, rozciągać się od około 40 do 1000 j.a. od Słońca i zawierać co najmniej kilkaset milionów brył o średnicach od kilkudziesięciu do kilku tysięcy kilometrów. W ten sposób pas Kuipera rozpoczął swą drugą młodość. W tym samym czasie dojrzewały hipotezy dotyczące dziejów zewnętrznych obszarów naszego systemu planetarnego.<br>I jeden Układ Słoneczny<br>Pod koniec lat osiemdziesiątych sytuacja astronomów próbujących podać spójny opis formowania się i ewolucji Układu Słonecznego