bezwodne. W strefie zasięgu ostatniego zlodowacenia są bardzo pospolite. Największa gęstość ich występowania to ok. 500 oczek na 100 km&lt;hi rend="upper"&gt;2&lt;/&gt;. Jakkolwiek są one podobne do jezior z poprzedniego wydzielenia, jednak mają różną od nich wielkość, głębokość, kształt misy i trwałość.<br><br>Typ 12. Jeziora sandrowe powstały w zagłębieniach w miejscach wytapiania brył martwego lodu w obrębie powierzchni sandrowych, a więc na stożkach napływowych tworzonych przez wody proglacjalne na przedpolach lodowców lub lądolodów. Są to jeziora o średnich wielkościach powierzchni i niewielkich głębokościach, rzędu kilku metrów. Z racji położenia mis w kompleksie osadów piaszczysto-żwirowych cechuje je aktywna więź hydrauliczna z wodami podziemnymi