End Of The Night), czasem nostalgiczna elegia (rhe Crystal Ship), kiedy indziej znów czarujący, choć żwawy przebój Light My Fire (rzecz ciekawa- ten największy w karierze zespołu przebój jest niemal w całości dziełem gitarzysty Kriegera, Morrison dopisał do niego dwie linijki tekstu, a Manzarek - organowy wstęp) . Może jeszcze głos Morrisona brzmi zbyt nieśmiało, może muzykom brak siły uderzenia, nabywanej z doświadczeniem, ale - pierwszy album pozostaje chyba ich najrówniejszym i najpełniejszym dziełem.<br>Czy The Doors to dobry zespół? Po latach słychać, że jako muzycy byli dość przewidywalni. Uderza schematyzm patentów Kriegera, paradoksalna monotonia w grze Densmore'a i ograniczona ekspresja Manzarka. Teksty Morrisona