podała mu kupione przed chwilą buciki i spytała o adres. <br>Chłopak zdawał się nie rozumieć. Trzymał w ręku obuwie i przyglądał się uważnie. <br>- Oczyścić? - zapytał niepewnie. <br>- Czyść sobie, jeśli chcesz - powiedziała pani - one są twoje. <br>- Takie nowe? - zapytał z niedowierzaniem. <br>- To zadatek. Ile razy będę w mieście, musisz mi oczyścić buciki. Bywaj zdrów! Mieszkasz na ulicy Lwowskiej, tak? Pod piętnastym. Bardzo dobrze. <br>Wróciły do hotelu w opłakanym stanie ducha. Gabi omalże nie płakała - nie chciała jeść lodów. <br>- Już teraz wszystko przepadło - powtarzała cicho i boleśnie. <br>Marylka przyjęła wiadomość ze stoicyzmem. Powiedziała, że to było do przewidzenia, że pan Hipolit zechce się