Niechaj innych zachwyca purpura wspaniała,<br>soczysta zieleń lasu i niebios szafiry!<br>Ja dla nich poetyckiej nie nastroję liry.<br>Gardzę tą pstrokacizną! Mnie zachwyca Biała!<br><br>Jak Hindus, co w otchłannej grąży się nirwanie,<br>lub słupnik, co na słupie zamienia się w słup,<br>godzinami bym klęczał na białym dywanie,<br>w jej białym buduarze, u jej białych stóp.<br><br>Niech z nepalskim owczarkiem atrakcyjna Bonja<br>swym śmigłym jaguarem do Paryża zdąża -<br>szaleć z Bonją w Paryżu to trywialny cel!<br><br>O ileż milej w białym salonie rococo<br>białym płynem z kielicha mącić sobie oko<br>i Białej intensywną kontemplować biel!&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m" year=1976&gt;&lt;tit&gt;Pleplutki Teofoba Doro&lt;/&gt;<br> <br> 1. Introdukcja<br><br><br>Na troski