Linji' odpowiadają czterem <br>rodzajom terapii szokowej mającej pomóc uczniom w przekroczeniu dualizmu <br>podmiotu i przedmiotu poznania. <br>Pierwsza kategoria, 'zabranie człowieka, a pozostawienie otoczenia' <br>(chiń. duoren buduojing; jap. datsunin fudatsukyo ), dotyczy sytuacji, gdy <br>zachowany jest przedmiot poznania, a nieobecny jest podmiot poznania. <br>Linji wyjaśnia tę kategorię poetycko:&lt;q&gt; "W wiosenny dzień wszystko budzi <br>się do życia, a ziemia pokryta jest brokatem [oświetla ją słońce - A. <br>K.]. Włos małego dziecka niesiony wiatrem jest jak biała nić"&lt;/&gt;. Stosując <br>tę kategorię, Linji stara się zanegować świadomość odrębnego 'ja' swoich <br>uczniów. Wydaje mi się, że do tej kategorii należą przede wszystkim <br>te reakcje mistrza, które przejawiają się