waszej Akademii, <br>ten śpiący królewicz! - śmiał się Filip <br>zajadając kurę.<br><br>Po kolacji Anastazy zaprowadził Filipa do gabinetu, ja zaś <br>udałem się do sypialni, aby przygotować łóżka <br>dla obu chłopców.<br><br>Gdy kończyłem przygotowania, w drzwiach ukazali się <br>Anastazy i Anatol. Anatol niósł na rękach śpiącego <br>Alojzego.<br><br>- Bardzo nie lubi, żeby go budzić - wyjaśnił <br>raz jeszcze Anatol. - Dlatego też nie będziemy go wcale <br>rozbierali: niech sobie śpi w ubraniu.<br><br>Położyliśmy go więc ostrożnie na łóżku, <br>rozebraliśmy się szybko i usnęliśmy wreszcie po <br>dziwnych wydarzeniach tej nocy.<br><br>Nazajutrz zbudziłem się bardzo wcześnie. Przybycie nowych <br>uczniów do Akademii stanowiło sensację niepospolitą. <br>Szturchnąłem Alfreda, który spał