w błąd. Można powiedzieć, że jest to działanie artystyczne, ale na użytek własny, a nie innych. Dziecko tworzy wewnętrzny teatr z sobą, jako jedynym żywym aktorem w roli głównej.<br>Częste fantazjowanie stwarza dziecku okazję do ćwiczenia postaw i zachowań, na które dotychczas w jego rzeczywistym świecie nie było miejsca. Pozornie bujając w obłokach, odnosi ono jednak wiele korzyści emocjonalnych. Dziewczynka, której brakuje dobrego kontaktu z ojcem, rekompensuje to sobie wymyśloną historią o rycerzu zdobywającym dla niej drogocenny skarb. Tomkowi zabawa z dziadkiem w polowanie na słonie wynagradza niedosyt męskiego autorytetu, i wskazuje na silną potrzebę bliskości z kimś gotowym poświęcić mu