ktoś powinien postać przy tym grobie,<br>zwłaszcza w taki dzień jak Wszystkich Świętych. I nie dla burmistrza,<br>bo cóż burmistrz, proch jego ciało, jak mówił wujek Władek, i proch<br>jego winy, lecz dla samego grobu. Jednak sam w to swoje tłumaczenie nie<br>bardzo wierzyłem. Czasem nawiedzało mnie podejrzenie, że to<br>burmistrzowa, zawsze nieobecna i jednocześnie każdego roku obecna w tym<br>wieńcu, kwiatach, palących się lampkach, wybrała mnie jako jedynego z<br>tych, którzy uczestniczyli w pogrzebie burmistrza, abym uczestniczył i<br>w jej tajemnicy teraz. Ta jej tajemnica nie stawała mi się przez to<br>wcale mniej mroczna, za to coraz bliższa. Być może