tak parchem mchu pokryta. Tu i ówdzie<br>poszczerbiona od odłamków. Czubek głowy miała ścięty gdzieś tak do<br>połowy czoła, kawałek szaty oberwany i to wraz z kawałkiem ręki, a u<br>drugiej ręki wszystkie palce jakby ktoś siekierą równiutko odrąbał.<br>Grzeszna myśl mnie naszła, że gdzie taki święty może pomóc nam buta<br>znaleźć, jak nie umiał się od wojny obronić. Był nieduży, tyle że stał<br>na dużo większym od siebie cokole, do którego prowadziły po trzy<br>schodki z każdej strony. Drewniany płotek wokół był miejscami powalony<br>ze starości. Kazała mi matka klęknąć przed tym płotkiem. Sama też<br>uklękła obok.<br> - Zmów trzy Zdrowaśki