XVIII w. - a tak naprawdę nigdy chyba w naszej kulturze nie wygasło. Efektem była taktyka walki ("tatarski taniec"), broń (szabla, kindżał, jatagan, koncerz, dziryt, łuk), uzbrojenie ochronne (kałkan, okrągła metalowa tarcza, misiurka, szyszak, karwasze, karacena), jak również formacje wojskowe (husaria, lekka jazda, jazda pancerna, janczarzy polscy), oznaki dystynkcyjne (buńczuk, buława, buzdygan), oporządzenie jeździeckie wraz z ozdobami (kulbaki, jarczaki, dywdyki, buńczuki-podgardla, ozdobne "trzęsienia") itd.<br>Czwartym uwarunkowaniem były zmiany w europejskiej sztuce wojennej, jakie nastąpiły po wynalezieniu i szerokim zastosowaniu (od schyłku XV w.) różnych typów broni palnej. Szabla wyparła w Polsce średniowieczny miecz rycerski jako oręż przestarzały i niefunkcjonalny na ówczesnym