Tego wieczoru postanowiłam naumyślnie zbagatelizować wszystko. Jechaliśmy dorożką do domu. Widmar całą drogę skarżył się na ból serca, ma daleko posuniętą nerwicę. Lecz tego wieczoru byłam przekonana, że z wyrachowaniem rozprawia tyle o swych dolegliwościach, aby tym skuteczniej odwrócić moją uwagę.<br>Ten ustęp zawsze Widmara ogromnie drażnił. Jak można było być tak zarozumiale głupią! Kobiety nie posiadają ani krztyny wyczucia, są natomiast pewne siebie i tego urojonego wyczucia! - wołał w szczególnym oburzeniu, gdyż pamiętał dokładnie, że właśnie tego wieczoru miał po powrocie do domu pierwszy atak sercowy. - Kobiety żyją w mętnym świecie swych przeczuć i tak zwanej intuicji i trudno im wytłumaczyć