w takim akcie jest <br>&lt;page nr=288&gt;<br>j e d n o c z e ś n i e podmiotem i przedmiotem. Z punktu widzenia logiki <br>klasycznej to, co nie może zostać uprzedmiotowione, jest n i c z y m. <br>'Bycie' 'ja' jako 'bycie' konkretnej 'jaźni jednostkowej' musi być innym <br>rodzajem 'bycia', niż 'bycie' przedmiotów poznania, które uobecniają się <br>w akcie przedstawienia. Będąc czymś różnym, 'jaźń jednostkowa' musi <br>jednocześnie być nierozerwalnie związana z bytem, który się dzięki niej <br>uobecnia. Jej 'bycie' jest więc ukryte poza dualizmem podmiotu i przedmiotu <br>poznania. Pojawia się wniosek, że logika klasyczna, która opisuje byt jako <br>przedmiot, nie może opisać