na rzecz prywatyzacji. Natomiast do demokracji tureckiej &lt;name type="org"&gt;Unia&lt;/&gt; - słusznie czy nie - niezmiennie ma zastrzeżenia. Dlatego przez ostatnie lata parlament w &lt;name type="place"&gt;Ankarze&lt;/&gt; sukcesywnie wprowadzał zmiany, jakich życzyła sobie &lt;name type="place"&gt;Bruksela&lt;/&gt;: zniesienie kary śmierci, likwidację trybunałów bezpieczeństwa państwa, zmiany w kodeksie karnym, a przede wszystkim uchylenie artykułu, w myśl którego propagowanie idei separatystycznych było przestępstwem. Niewątpliwie jedną z najważniejszych zmian było przyznanie praw mniejszości kurdyjskiej - używania języka kurdyjskiego w miejscach publicznych, otwarcie kurdyjskich szkół, programów radiowych i telewizyjnych.<br>Jedna kwestia pozostaje nadal otwarta: sprawa &lt;name type="place"&gt;Cypru&lt;/&gt;. Zgoda na zjednoczenie wyspy, podzielonej od 30 lat, i wycofanie wojsk tureckich z jej północnej części nie są formalnie warunkiem