a nie Minister Przekształceń Własnościowych. O paternalistyczną politykę przemysłową, od uprawiania której odżegnywali się liberałowie, dopominali się z równą mocą prawicowi politycy z kręgów ZChN i PC, jak i zwolennicy Unii Pracy oraz PSL.<br>Trzeba przyznać, że argumenty przemawiające za istnieniem ministerstw branżowych - dotyczące możliwości realizowania określonej polityki przemysłowej - nie były pozbawione racji. Niezrozumiała bowiem, z punktu widzenia interesów państwa, była sytuacja, gdy dwa podobnej wielkości przedsiębiorstwa państwowe z tej samej branży (z których jedno funkcjonowało na podstawie ustawy o przedsiębiorstwach państwowych, a drugie - jako jednoosobowa spółka Skarbu Państwa - na podstawie kodeksu handlowego) nadzorowane były przez dwóch różnych ministrów lub przez