i teraz, gdzie i kiedy to myślę, tych teraz, porządkujących zdarzenia podług logiki przyczyn i skutków, a nie kolejności, jest wiele, są coraz to inne, choć ciągle nazywają się teraz, tych tu, będących nie miejscem zdarzeń samych, bo nie to ważne, lecz miejscem utrwalania zdarzeń w pamięci, jest wiele i bynajmniej nie tam, gdzie działo się i wygasło samo zdarzenie wcześniej, nim można je było zrozumieć i związać z jego sensem, tu i teraz są jak karbowane dachówki na rozległyeh dachach domów Południa, liczy się je bezbłędnie tylko od samej krawędzi, potem ich kręty i tożsamy rytm, kształt, myli rachubę, fal