wpływających na istotę zjawiska, zaczniemy znów od rozważenia cząsteczki dwuatomowej, drgającej ruchem harmonicznym. Oznacza to, że oscylacyjne funkcje falowe cząsteczki &lt;gap&gt; są wyrażone za pomocą wielomianów Hermite'a, energie własne zaś dane są wzorem. O możliwości przejścia elektrycznego dipolowego między poziomami oscylacyjnymi v' i v'' (w ramach danego stanu elektronowego) decyduje druga całka w wyrażeniu, to znaczy &lt;gap&gt;.<br>Symetria cząsteczki dwuatomowej wymaga, aby moment dipolowy był zawsze skierowany wzdłuż jej osi (tzn. miał tylko składową &lt;gap&gt;, ale jego wartość powinna być funkcją odległości międzyjądrowej R. Wychylenia jąder od położenia równowagi są w czasie drgań bardzo małe, przypuszczamy więc, że i zmiana momentu dipolowego jest niewielka