i szerokie jezdnie, trudno mu wyobrazić ją sobie w dniach zarazy, gdy stare domki spowijała cisza śmierci. Jeszcze trudniej jest w tej scenerii ulokować oczyma wyobraźni rozmówcę - naocznego świadka tych wydarzeń. Profesor Georgij Nestierowicz Gordadze był wtedy studentem medycyny. Studia swe zaczynał w Moskwie, gdyż w Gruzji nie było za carskich czasów wyższej uczelni medycznej, potem przeniósł się do Tbilisi.<br> Instytut, w którym teraz rozmawiamy, mieści się w niedużym ogrodzie, z dala od zgiełku ulicy. Profesor Gordadze opowiada o swym życiu i o zimnicy. Bo dla niego nie była to choroba z podręcznika, uczył się jej na własnej skórze. Najpierw na