jak zakrystia<br>Lub jak cienie dzieci, biegnących na wietrze.<br><br>IV<br>Dołem przemyka staruszka. Hajże, to "przemyka''<br>Ma w sobie tyle prawdy, ile śnieg w kostnicy.<br>Lat sześćdziesiąt osiem, &lt;foreign lang="lat"&gt;primo&lt;/&gt; voto: Zgorzel;<br>Na voto &lt;foreign lang="lat"&gt;secundo&lt;/&gt; Ksiądz Proboszcz nie przystał.<br><br>Więc na co ten pośpiech? Na co to drapieżne<br>Rozgarnianie laską staromiejskich cebul?<br>A jest w tym zarówno upór nosorożca<br>I mdłość skazańca wiedzionego na szafot...<br><br>"Wszak zięć Bartłomiej przywieźli od Obór<br>Śliwki na placek. Ja mu &lt;dialect&gt;niesę&lt;/&gt; wełnę -<br>Będzie pończochy miał bielsze niż Żyd,<br>A &lt;dialect&gt;latoś&lt;/&gt; w baranki<br>Tylko niebo obrodziło.''<br><br>V<br>O rynnie osobno. Bo rynna osobna<br>Nigdy w moich wierszach