wozy opróżnione odjechały, wszystkich tragarzy poprowadzono w głąb hali. Obejrzawszy się za siebie Pierre spostrzegł, że postępuje za nim tłum podobnych mu, wyszarzałych ludzi. Wszyscy mieli dokoła szyi okręcone brudne wełniane szmaty, twarze wyżęte z krwi, zarośnięte i ziemiste.<br>Ustawiono ich w długą kolejkę, częstując każdego z kotła miską gorącej cebulowej zupy. Pierre dostał również swoją miskę i ponadto trzy franki w gotówce. Gdy wychłeptał gorącą ciecz, parząc sobie niemiłosiernie przy tej operacji usta, odebrano mu z ręki miskę i odepchnięto go na bok, torując dostęp innym. Powracając uliczkami tego nowego dziwaczneąo<br>miasta, skazanego za kilka godzin na zagładę, Pierre uszczknął