x, jeśli zbiór X jest ciągły; 0 dla prawie wszystkich x, jeśli zbiór X jest co najwyżej przeliczalny. Skuteczność wszelkiej reguły byłaby więc ze względu na taki cel minimalna: wszystkie reguły byłyby jednakowo złymi metodami osiągnięcia takiego celu. Jesteśmy więc zmuszeni oceniać reguły estymacji punktowej ze względu na jakiś inny cel.<br> Nietrudno go zresztą ustalić. Jest rzeczą jasną, że jeśli przyjęta wartość h badanego parametru różni się niewiele od jego rzeczywistej wartości x, to nie uważamy, iż wnioskowanie zakończyło się całkowitym niepowodzeniem; a im bliżej docieramy do rzeczywistej wartości x, tym wyżej oceniamy konkluzję. Stopień osiągnięcia celu zależy więc od różnicy