do mnie, Wando, ci tłuści i już łysiejący mężczyźni. Gdy uda im się przespać nie z własną żoną, to traktują tę kobietę jako coś gorszego od siebie, pogardzają nią. Cofnęli się do obyczajowości sprzed stu lat. Oni na pozór tylko są brutalni. Lubią opowiadać o bohaterskich przeżyciach w czasie wojny, celowo posługują się słownictwem lumpenproletariatu, aby podkreślić, że ich rzekome bohaterstwo nie jest sprawą specjalnie wzruszającą. Zapominają, że w chwili skończenia wojny mieli przeważnie piętnaście lat. Kochają zwroty: "stary byku", "cholernie dobrze"... Tak, Wando. Gdy ich wyrzucą z pracy, natychmiast zaczynają się zastanawiać nad zagadką bytu; tak samo, gdy ich zdradzi