piecu i sapiąc wstawił do ognia spękane od wiatru i mrozu dłonie. Kożuch parował na nim i śmierdział wilgotną skórą.<br>- Budy na mieście - rzekł woźnica. - Byłem w centrali. Na ulicach pusto, aż strach jechać. Mówią, że jak z Żydami skończą, to nas będą &lt;page nr=34&gt; wywozić. I u nas też łapią. Koło cerkwi i przy dworcu aż zielono od żandarmów.<br>- A to ładnie - prychnęła urzędniczka. Wstała nerwowo od stołu. Włóczyła nogami w zbyt głębokich kapciach, kręcąc z nieświadomym wdziękiem kościstymi, przebijającymi przez cienką sukienczynę biodrami.<br>- &lt;orig&gt;Per pedes&lt;/&gt; - rzekłem kwaśno i włożywszy pośpiesznie kurtkę wyszedłem z kantoru Ostry wiatr zmieszany ze śniegiem zaciął mnie