jego królestwie. Równolegle obowiązywało tam odrębne prawo Wizygotów, początkowo oparte na tradycji ustnej, a od czasów Euryka także na pisemnej kodyfikacji królewskiej. Codex Euricianus i Breviarium Alarici artykułowały na piśmie istniejący w państwie wizygockim dualizm etniczno-prawny39.<br>Lex Romana Visigothorum i Lex Romana Burgundionum opierały się na kodeksach nieistniejącego już cesarstwa, nie były więc wolne od anachronizmów. Oba kodeksy zawierają wzmianki o urzędach, które już nie istniały, lub o karze ciężkich robót w kopalniach, niewykonywanej z powodu braku kopalń. Pozbawione własnej legislacji, pisane prawo Rzymian coraz częściej mijało się z życiem, ustępując w praktyce pola zwyczajowi. Dawał się we znaki brak