odczuwać rozziew między wartościami naczelnymi twórczości, a wartościami uznawanymi przez społeczeństwo.<br> Do niedawna mógł utrzymać się prosty podział na chałturę i sztukę. Zasadą tego podziału były korzyści: z chałtury się żyło - Sztuce nie licząc na profity służyło się. Kiedy jednak służba sztuce zaczęła przynosić coraz wyraźniejsze profity, zaś co nazywano chałturą, zaczęło wiązać się z ambicjami artystycznymi - dotychczasowe kryterium przestało wystarczać. Coraz częściej wszelkie sprawy działalności zawodowej artystów plastyków zaczęto traktować w kategoriach zewnętrznych racji twórczości, w kategoriach społecznych zadań, społecznych stosunków, a także artystycznych ambicji. Oczywiście mimo poważnego wzrostu popytu na prace plastyczne sytuacja materialna różnych kategorii członków Związku i