odrzucania własnej cielesności jest próba zaprzeczenia potrzebie jedzenia. <br>"Chcąc funkcjonować jako kobieta, musi uznać swoje ciało i apetyt za symboliczne. Apetyt i jedzenie muszą zostać podporządkowane znaczeniom wagi i samej czynności jedzenia, a nie fizjologicznym sygnałom sytości i głodu. (...) Troska o kształt i wielkość ciała może mieć źródło w zdrowej chęci rozwoju i w pragnieniu miłości, aprobaty i poczucia własnej wartości - ale dla kobiety oznacza samokontrolę i zaprzeczenie temu, co fizyczne" - pisze Ellyn Kaschack.<br>- Wymiotowałam, bo po posiłku dochodziłam do wniosku, że jedzenie to zbędny ciężar, że tak naprawdę go nie potrzebuję - dodaje Katarzyna.<br>Niestety, głód pojawiający się co kilka godzin