Polski, obszernie rozwodzili się pisarze świeccy i duchowni oraz kaznodzieje czasów saskich. U Augustyna Kołudzkiego czytamy, iż Bóg chciał Rzeczpospolitą ciężko doświadczyć "przez jednego draba Aleksandra Napierskiego, który w Podgórzu nazbierawszy zbójców i goralów, o których tam zawsze nietrudno, zmyśliwszy się z Kostką, Czorsztyn zamek wziął i już nabuntował był chłopstwo na kilkanaście tysięcy", z którym zamierzał złupić Kraków. Gembicki posłał przeciwko Kostce wojsko; "wydany od swych bratków (alias górali), do Krakowa przywieziony, osądzony i na pal wbity został". W podobnych słowach przedstawiał zdobycie Czorsztyna oraz jego obrońcę jezuita Franciszek Kowalicki. Wykorzystując to, iż Jan Kazimierz "ledwo nie z całą Polską