synkiem maleńkim. Oczarowany pięknem zaklętym w srebrze, Kalias zaciska pięści: zaledwie wyrwano te cuda z rąk rabusiów rzymskich, znów nieprawy właściciel je zagarnie. Ileż krwi spłynęło, nim te czarowne puchary przywędrowały z Grecji do pałaców zdobywców rzymskich.<br>Przeciągające się rokowania z korsarzami żłobią głębokie zmarszczki na czole Spartaka. Zafrasowany i chmurny chodzi również Sotion. Co spowodowało to oziębienie się stosunku korsarzy do armii powstańczej? Wprawdzie i poprzednio wszystkie przysługi oddawali tylko za dobrą zapłatę, ale zamówione towary, żywność, broń, miedź i żelazo dostarczali w terminie skrupulatnie i dokładnie. A teraz zwłóczą, cofają swe zobowiązania, wykręcają się. Czyżby trwoga przed Rzymem? Ale