w Bolonii. Zaklejam koperty i w tym momencie, nagle - słabo mi. Pory, ból w piersi, zawrót głowy, w oczach cętki! Nie wiem, co to, pewnie serce, nigdy w życiu czegoś podobnego nie przechodziłem. Na szczęście po kwadransie mija. Sięgam wtedy po tygodniki.<br><br>&lt;tit&gt;XXIII&lt;/&gt;<br>Jestem w Lazaretto! Może to i rozsądne, chociaż nieoczekiwane. Po nocy przespanej fatalnie zerwałem się wcześnie, aby odnieść paczkę z lupą do Campillich, zanim temperatura dnia się podniesie. Kiedy jednak siadałem do taksówki, nagle strzeliła mi do głowy myśl, żeby odszukać Piolantiego i poprosić o oddanie listu i lupy w willi Campillich. Że sam nie miałem ochoty tam