ust sąsiadek <br>i - nic. <br><br>Ale kiedy je powiedziała matka, to taki poczuła w sobie <br>żal, że byłaby się rozbeczała na głos jak <br>małe dziecko, żeby jej tak nie było wstyd. Dopiero więc <br>w nocy, kiedy wszyscy już zasnęli i kiedy w izbie słychać <br>było tylko ciężkie oddechy, trzeszczenie łóżek <br>i chrapanie lokatorów, Adela rozpłakała się z twarzą <br>wtuloną w poduszkę. <br><br>A nazajutrz, kiedy Wicuś i Zosia poprosili Adelę, żeby <br>im opowiedziała, jak to było na Woli, kiedy była jeszcze <br>mała, Adela zamyśliła się i powiedziała: <br><br>- Kiedy byłam mała, byłam jeszcze dobra. <br><br>17.&lt;tit&gt;Felek&lt;/&gt;<br><br>Czasem to naprawdę nie wiadomo, co się człowiekowi