łąk ku zboczu z trawami po kolana. A z krawędzi widok niezwykły: głęboki lej wypełniony wodą, w której odbijają się strome bazaltowe ściany i wrośnięte w nie tu i ówdzie drzewa. W jednym tylko miejscu pierścień otaczający krater jest jak gdyby pęknięty. Tędy można dojść do ciemnej toni. Pod nogami chrzęści pokruszony bazalt. Z dołu wrażenie jest jeszcze silniejsze: czarne oczko o średnicy około 15 metrów, w obramowaniu spadzistych, groźnych skał, zwieńczonych drzewami, wygląda jak dekoracja do filmu fantastyczno-przygodowego. I trochę dziwnie w tej scenerii prezentują się, uczepione bazaltowej ściany, dwie obwieszone owocami polne grusze ... <br>O ile Skowron i jemu