na <br>wargach emigranta, Polska, <br>mapa, którą prasują ciężkie żelazka <br>dalekobieżnych pociągów. Nie zapominaj <br>jak smakuje pierwsza truskawka, <br>deszcz, jak pachną wilgotne lipy <br>wieczorem, zanotuj metaliczny dźwięk <br>przekleństwa, zapisz nienawiść, <br>krótko przystrzyżoną sierść obcości, <br>pamiętaj co łączy co rozdziela. <br>Kraj ludzi tak niewinnych, że nie <br>mogą być zbawieni. Owca, którą lew chwali <br>za nienaganną postawę, poeta, który zawsze <br>cierpi. Kraj bez żądła, spowiedź bez <br>grzechów śmiertelnych. Bądź sam, <br>słuchaj jak śpiewa nie ochrzczony <br>kos. Przypływa surowy zapach wiosny, <br>okrutny znak.&lt;/&gt;&lt;page nr=32&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;ROZMAWIAŁEM Z FRANCUZEM&lt;/&gt;<br>Niepodległy kraj, to nie znaczy wiele. <br>Niedzielne, czyste popołudnie, z okien <br>dobywa się muzyka rozmów, Chopin. <br>W piątek o